Rosalyn Crowley

crowley

rosalyn natalie

i'm on the right track, baby
i was born this way

32 | człowiek | asystentka | nowy jork

Rosalyn urodziła się w pozornie zamożnej rodzinie na przedmieściach Nowego Jorku. Ojciec dziewczyny miał swoją kancelarię adwokacką, której nie powodziło się zbyt dobrze ze względu na głośną sprawę, którą ten przegrał, a matka Rosie zajmowała się domem. Dziewczyna od najmłodszych lat była "nieco" niesfornym dzieckiem. Jako jedynaczka rządziła się niesamowicie, podporządkowując sobie rodziców i nauczycieli w szkole. Rówieśnicy często nie zgadzali się z takim traktowaniem, lecz wtedy zawsze dochodziło do bójek, a Rosie nie należała do delikatnych dziewczynek o wątłych rączkach. Z lekcji wynosiła przeciętne oceny, nigdy nie była jakoś przesadnie zainteresowana tym, co przerabiane było na zajęciach. Pewnego dnia, znudzona ciągłym rządzeniem się innymi, Rosie zdecydowała, że chce zostać tancerką (tak, było zaraz po premierze "Dirty Dancing"). Dziewczynka dostała się i odnosiła w tańcu dość spore sukcesy. Niestety wkrótce po tym, jak Rosalyn dostała się do szkoły średniej, jej rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Będąc wciąż w ciężkim szoku, musiała przenieść się wraz z całym swoim małym dobytkiem do podstarzałej już ciotki do New Haven, w stanie Connecticut. W tym czasie jej życie zmieniło się diametralnie. Z aroganckiej i pyskatej panny, stała się cichą i przerażoną światem dziewczyną, która codziennie musiała opiekować się biedną ciotką Betty. By zarobić na dodatkowe lekcje tańca i utrzymanie się z niepracującą opiekunką, została zmuszona do pracy w klubie nocnym na stanowisku tancerki.
Rosalyn w końcu miała kończyć szkołę i zastanawiać się nad przyszłością. Chcąc zrobić w życiu coś, z czego mogliby być dumni jej rodzice, mocno przyłożyła się do nauki, co zaowocowało przyjęciem jej na Yale Business School, na kierunku ekonomicznym. Na uniwersytecie dziewczyna straciła całą swoją władzę, lecz nie chciała już być więcej postrzegana jako wstrętna baba. Niemal całą swoją uwagę skupiła na nauce, aspirując w stworzenie własnej, wielkiej korporacji, przez co rówieśnicy podchodzili do niej z dystansem, często uważając ją za ambitny autorytet. Rosalyn nigdy nie przyznała się im, gdzie pracuje, mając nadzieję, że znajdzie prędko inny zawód. Młoda panna Crowley w końcu skończyła pierwszy stopień studiów i już zaczynała tworzyć business plan, kiedy niespodziewanie jej ciotka Betty w ciężkim stanie wylądowała w szpitalu. Rosie spędzała przy jej łóżku długie tygodnie, aż starsza kobieta zmarła z wycieńczenia, walcząc z rakiem wątroby. Nie widząc żadnych konkretnych planów na przyszłość, będąc wyrzuconą z pracy (za rozpijanie się w klubie po śmierci ciotki), znalazła w gazecie ogłoszenie człowieka, który poszukiwał asystentki. Niesamowicie zadowolona z faktu, że ów człowiek wymaga całodniowej dyspozycyjności, porzuciła New Haven z nadzieją, że w nowej pracy odnajdzie jakiś sens życia.
Szef, mimo iż okazał się być cholerycznym ekstrawertykiem, z biegiem czasu stał się dla niej kimś, na kogo mogła przelać swoje emocje. Oczywiście nie wypłakiwała się w jego rękaw, lecz po roli opiekunki, jaką była dla swojej ciotki, mogła zająć opiekować się panem Starkiem, który zdawał się nazbyt nie interesować swoim życiem i zdrowiem. Rosalyn pracuje dla niego już niemal dziesięć lat, czym jest wręcz zachwycona swoim obecnym życiem. Przestała upijać się w klubach na umór, uspokoiła się i nie napada już na wszystkich z wrzaskiem. Może pomimo pana Starka, którego od czasu do czasu, mimo swojej pracy jako asystentka, musi czasem doprowadzić do porządku podczas ostrej wymiany zdań.
Dorzucając jeszcze kilka ciekawostek z życia panny Crowley, warto wspomnieć o jej niewygasłej miłości do tańca, który ćwiczy zapalczywie wtedy, kiedy nikt nie widzi. Uwielbia również filmy z Johnnym Deppem w roli głównej i rogale z Nutellą.
Co do jej stosunku do istot nieludzkich, to Rosalyn gorąco potępia wampiry, przeciwko którym w końcu jej szaf produkuje broń, mimo iż nigdy nie miała z żadnym z nich bezpośredniego kontaktu. Na temat wilkołaków i zmiennokształtnych nie ma wyrobionego zdania, gdyż nawet nie wie o ich istnieniu.

Code by Anarchy